Galwanostegia I galwanoplastyka – porównanie
Galwanostegia I galwanoplastyka – porównanie
W miarę jak technologie się rozwijają, wzrasta zapotrzebowanie na precyzyjnie dopasowanie komponenty, z odpowiedniej jakości wierzchnią. To niestety, często wiąże się ze zwiększonym kosztem, zarówno finansowym jak i środowiskowym.
Galwanostegia i galwanoplastyka pozwalają na tworzenie superprecyzyjnych częsci niskim kosztem. Dla wielu nadal jednak pozostają zagadką.
Galwanostegia
W galwanostegii wykorzystywany jest proces pokrywania metalu szeregami trwałych powłok w procesie elektrolizy. Jednym z przykładow jest posrebrzanie – nie tylko daje lepszy efekt wizualny, ale też przedmiot staje się hypoalergiczny, zachowując przy tym niską cenę. W przemyśle w podobny sposób używa się kadmu, niklu, chromu, cynku, miedzi I palladu.
Najważniejszym czynnikiem jest mocne przywieranie warstw metalu do podłoża, dające długotrwały efekt.
Galwanoplastyka
Galwanoplastyka równiez wykorzystuje ten sam proces, jednak zasadniczą różnicą jest fakt, że w galwanoplastyce wykorzystywany jest trzpień, który po pokryciu warstwami metalu jest usuwany, pozostawiając metalowy odlew. Przedmioty wykonane tą techniką mogą być cienkościenne i mieć bardzo precyzyjne, skomplikowane kształty, jak rówież mogą być to duże odlewy.
Galwanoplastyka pozwala na produkowanie niezwykle precyzyjnych części, z dokładnością do mikronów, często określane jako budowanie atomami. Części zbudowane w ten sposób nie kurczą się ani nie zmieniają kształtu, w przeciweństwie do części drukowanych 3d.
Ważnym elementem w galwanoplastyce jest zabezpieczenie powierzchni przed rozpoczęciem galwanoplastyki, zarówno by uchronić precycyjny kształt, jak też by łatwiej usunąć trzpień,
Proces ten nosi nazwę pasywacji i polega na pokrywaniu powierzchni przedmiotu ochronną warstwą pasywną, która nie whodzi w reakcje z metalami podczas galwanoplastyki. Proces ten wymaga specjalistycznych umiejętności
Do tworzenia trzpienia używane są zarówno metalowe odlewy jak i silikonowe, plastikowe, szklane czy gipsowe, łatwe do późniejszego usuniecia dzięki procesowi pasywacji.